-
1 przełamać
глаг.• одолевать• переломить• победить• побеждать• побороть• превозмочь• преодолевать• преодолеть• проломить• разломить• сломить* * *przełam|ać\przełamaćie, \przełamaćany сов. 1. переломить;2. сломить; преодолеть;\przełamać przeszkody преодолеть препятствия;
3. полигр. переверстать;● \przełamać pierwsze lody разбить (сломать) лёд+1. złamać, rozłamać 2. pokonać, zwalczyć
* * *przełamie, przełamany сов.1) переломи́ть2) сломи́ть; преодоле́тьprzełamać przeszkody — преодоле́ть препя́тствия
3) полигр. переверста́ть•Syn: -
2 przełam|ać
pf — przełam|ywać impf (przełamię — przełamuję) Ⅰ vt 1. (rozłamać) to break [bułkę, czekoladę]- przełamać coś na pół/dwie części to break sth in half/in two- przełamać kij na kolanie to break a stick over one’s knee2. przen. (przezwyciężyć) to overcome [niechęć, przeszkody, trudności]; to break [opór, upór]- przełamać mur milczenia/obojętności to break the wall of silence/indifference- przełamał nieśmiałość i poprosił ją do tańca he overcame his shyness and asked her to dance- jak przełamać upór dziecka? how can you break a child’s stubborness?- nasze oddziały przełamały linię obrony nieprzyjaciela Wojsk. our troops broke through the enemy’s defences3. Druk. to impose [kolumny, tekst] 4. Szt. to soften [kolor, odcień] Ⅱ przełamać się — przełamywać się 1. (złamać się) to break- kij/pręt przełamał się the stick/bar broke- łódź przełamała się na pół i zatonęła the boat broke in half and sank2. (przemóc się) to overcome one’s feelings- przełamał się i przeprosił go pierwszy he swallowed his pride and apologized to him- przełamywał się, żeby odpowiadać na pytania he forced himself to answer questions3. książk. (podzielić się z drugą osobą) przełamać się chlebem z kimś to share bread with sb■ przełamać (pierwsze) lody to break the iceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przełam|ać
См. также в других словарях:
przełamać — dk IX, przełamaćmię, przełamaćmiesz, przełamaćłam, przełamaćał, przełamaćany przełamywać ndk VIIIa, przełamaćmuję, przełamaćmujesz, przełamaćmuj, przełamaćywał, przełamaćywany 1. «naciskając, uderzając, zginając rozdzielić, rozerwać coś na dwa… … Słownik języka polskiego
opór — m IV, D. oporu, Ms. oporze; lm M. opory 1. zwykle blm «przeciwstawianie się, opieranie się cudzej woli, przemocy» Bezsilny, czynny, daremny, rozpaczliwy, słaby, zacięty opór. Stawiać, napotykać, przełamać opór. Bez oporu (pójść, poddać się komuś … Słownik języka polskiego
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
